AZİZİM
Ey gönül neler gördün
Neler yaşadın sustun
Sabreyledin, yeter diyemedin
Diyemediklerin kalbini yordu
Azizim yoruldum
Bir kahvem, bir de demli çayın var
Her yudumunu keşkelerle yudumladığım
Vefasız, çıkarcıların bendin de içtiğim
Kader deyip, yeni bir güne başlar gibiyim
Her gün bir diğerinden de zor
Mücadele ederken nefesi kesilen
Bir garip kul…
Dertlerimi yazmak, dizelere dökmek
Ne kadarda rahatlatsa da
Kalemim bile sustu
Ne yazasım ne gülesim gelir
Atasım gelir gönlümü kırlara
Dağlara, bayırlara
Derinler de rüzgarın sesini dinlemek
Kaybolmak gelir…
Bir limanı yok dünyanın
Bir nefes alalım
Gemiler batar, günler geçer
Bir gün elbet bu devran bize de döner
Belki dalgalı denizlerde
Bir kıyıda huzur bulur
Kanadı kırık, yorgun yürek te
Belki bir gün bir tebessüm belirir
Bu gözlerden yaş değil
Bir bahar gelir güller açar
Garip seyyah olmuş yürek dolan durur
İflah olmayan bu hayatta…