İÇİMDEKİ SES
Çaresizlik kimsesizlik
Yaa bilir misin sen
Dışarda bir çocuk boşluğa dalıyor…
Hiç başını sıvazladın mı?
Hiç çocuğum bir şey mi?
Oldu dedin mi?
Bilir misin o küçücük
Kalbinde neler gizli ve
Ne yaşıyor
Bilemeyiz
Biz küçükken saf ve temizdik…
Gecelere kadar top oynar,
Bisiklet biner sohbet ederdik
Ve gülerdik.
Çocukluğum en güzel günlerim
Erik ağacını unutmam
En yüksek dalına çıkışımızı
Erik yarışlarımızı
Yaaa kurulan salıncakları
Sırayla hak geçmeden saklanırdık
Dağdan yeşilliğe yuvarlanışımızı,
Ve papatyalar ne güzeldi…
Ama şimdi çocuklar
Mutsuz ve hüzünlü
Korkuyorlar kimseye güvenleri yok.
Ya evde onları anlamayan ebeveynler,
Merhametsiz olanlar,
Bırakın çocukları
Özgürce güvenle koşsunlar
Bırakın salıncaklar da sallanıp
Çamurdan pasta yapsınlar
Çocuk olmak ya da olamamak
Artık çocuk, çocuk olamıyor
Ne acı yine mahvedilen Bir nesil