HAYAT

Hayat bulutların arasından hayal kurmak gibidir

Bazen gözyaşlarımızın ardına saklar

Bazen bir gülüşün ardına gömülür

Ölüm kadar sessiz ve çaresiz

Hayat öyle gelir ki bir dur diyemez

Koşar gideriz

İki göze aşık gibi bakarsınız uzaklara

Dağların yamaçlarında ki yollara

Dalıp dalıp göz kırpar gibi

Umudun bittiği tükendiğin zaman

Bir ele hasret,

Yürek buruk, kalp yorgun

Papatyanın saflığında ki

Bebek kokusunun masumiyetini

Toprağa Umut Eker gibi

Bekler ilkbaharı

Özlersin öyle özlersin ki

Pişmanlık duymak istediğin her şey kifayetsiz kalır

Soğuk kış geceleri gibi

Üşür titrer ellerin

Kalbin buz kesilir

Gözlerindeki yaşlarla ısıtır yüreğin

Ölüm yarım hayallerle

Bırakırsın geride kalan her şeyi

Artık yorulmuş, bir dalı kırık

Boynunu zamana eğmiş

Bir çınar gibi Yeniden doğmayı bekler insan…