İÇİMDEKİ SES

Gözlerden akan her yaşın

Bir anısı,  bir kederi var

Kimse bilmez

Gözlerden akan yaşları görmez

Bir mahcup, bir mahzun

Bir köşede akar yaşlar

Derdini anlatamaz dinlemeyen

Kulaklarını tıkayan sahte dostluklara

Hayat örer ağalarını

Birer, birer, ilmek,  ilmek

Ya hüzünlü bir şarkı gibi

Ya da gül bahçe sevinçlerle

Azizim… İnsanlar acımasız

Merhametsiz, sevgi yoksunu

Arkadan kuyu kazar

Sırtını dönmeni bekler olmuş

Eyy gözlerim… Akma garip garip

Derdin… Dağdan da büyük

Bir omuz arar olmuş

Yalnız yürüdüğüm yolda

Yazar olmuş kalemim

Gelmiş dile söylese 

Kelimeler kifayetsiz

Yazar da yazar olmuş