AŞI, TEDBİR VS

Ramazan’ın, bayramın kısaca hayatın yarım yaşandığı, çalışmak zorunda olanların çalışamadığı, çalışmak istemeyenlerin çalışmak zorunda kaldığı, mikro ekonominin durup makro ekonominin göreceli olarak devam ettiği bir tam kapanma döneminin sonuna geldik.

Daha hızlı sürmesi gereken aşılama çalışmalarının elde olmayan sebepler, daha doğrusu elde olmayan aşılar nedeniyle yapılamadığı, bir tarafı eksik bir kapanma oldu.

Hedeflenen rakamlar ile mevcut durum birbirine uymadığı için açılamayan okullar hem bir eğitim öğretim yılının daha ziyan olmasına hem de bir kaç hafta sonra yapılacak üniversite giriş sınavlarına katılacak öğrencilerde konsantrasyon bozukluğuna sebep oldu.

Halen üniversite eğitimine devam eden öğrencilerde ise durum daha vahim. Geçen sene ön lisans programlarına kayıt olan öğrenciler adete hiç okul yüzü görmeden bu sene mezun olacaklar.

Detayları henüz belli olmayan fakat verileceği müjdelenen esnafa hibe destekleri merakla beklenirken, çiftçiler artan maliyetler ve daha önemlisi su sorunu nedeniyle tarlayı ekme ile ekmeme arasında fayda-zarar hesabı yapıyor.

İmkanı olan emekliler ısınan havalarla birlikte yaylaya, sahil kenarına gitmeye hazırlanırken, çalışmak zorunda olanlar pandemi ve ekonomik zorluklarla nasıl mücadele edeceğini düşünüyor.

Söyle bir bakıyorum da biz her zaman başta ekonomik olmak üzere birçok zorlukla mücadele ederek hayatını sürdüren bir milletiz. Zorluklara rağmen her zaman hayata umutla bakan, umudu olan insanlarımız artık hayattan umudunu kesmiş gibi görünüyor. Kısıtlaması olmayan, çalışma ve para kazanma imkanı olanlar bile mutsuz görünüyor.

Ülke gündemini meşgul eden, normalde infial yaratacak iç ve dış kaynaklı olaylar bile geçiştiriliyor.

Kanımca pandemi ve onun yarattığı ekonomik sıkıntılar, tedbirler bizim umutlarımızı tüketiyor.

Binlerce insanımızın canını alan, milyonlarca yoksul yaratan Corona virüsün en büyük ve gizli etkisi sanırım umutlarımızı çalmak.

ALT KÖŞE (Sefa Özcan Gebeş)

Zeybek ve Efe anlayışlarının farklılık taşıdıklarına dikkat çekecek olursak zeybeklik M.Ö.530’larda İskitlerde belirti gösterdiği bulgusu mevcuttur. Efe ise 19 YY başlarında Atçalı Kel Mehmet ile ivme kazanımında oluşunu efenin yaşamı öncesi yüzyılda böyle bir kelimeye rastlayamadığımızdan milat kabul eder iken sonrası yüzyıl tanınmış belli başlı karakterlerde unvan görülen ünlü ile başlamış ve ünlü ile bitmiş Türkçe bir terimdir. Efe ve kızan yüreklerine eşkıya gibi yakıştırma olarak kullanılan  nitelendirmeye değinecek olursak “vali vilayet-hademei devlet-atçalı kel Mehmet” mühründe “Hademei devlet” ibaresi devletine hizmette olduğunu alenen belirten bir kaynaktır. Sonuç olarak 20 yüzyılda kurtuluş mücadelesinde emeği geçmiş bu çoban ateşi yürekler vatan toprağı uğruna canlarını hiçe saymış minnet duymamız gereken kimselerdir. Eğer bu gün bu topraklarda ekip biçip rahatça yaşayıp geçinebiliyorsak onlara çok şey borçluyuz ki yad ile anıp ruhlarına şaden dua etmeliyiz…

Sefa Özcan Gebeş

Atçalı Kel Mehmet Efe Derneği Kurucu Başkanı